Meet Fred de la Bretonière

Meet founding father Fred de la Bretonière! Fred werkt zelf inmiddels niet meer bij het bedrijf, maar hij is nog steeds betrokken bij de merken. Daarnaast is de 50th Anniversary collectie geïnspireerd op 5 iconische designs door de jaren heen. Benieuwd naar het verhaal van deze eigenzinnige schoenenontwerper? Lees dan snel verder hoe het succes van Fred is ontstaan.

‘Het begon in 1970. Ik was eigenlijk kunstschilder, en om wat geld bij te verdienen verkocht ik polsbandjes met leer en gespen. En daarmee ben ik op de fiets naar winkels van ontwerpers zoals Peter van der Haar, Fong Leng, Frans Molenaar. Dat liep zo goed dat ze vroegen of ik ook ceinturen en tassen maakte. Daar dacht ik over na, en besloot om mezelf drie weken de tijd te geven om zelf iets in elkaar te zetten. Ik maakte vouwtassen, met een brede band erdoorheen gevlochten. Dat standaardiseerde ik, en maakte er een hele collectie van – prijslijst incluis. Met die collectie onder mijn arm maakte ik een afspraak bij de Bijenkorf. Daar kwam ik in een kamer terecht met twintig vertegenwoordigers, gestoken in blauwe pakken. Ik ergerde me al bij binnenkomst. Om vijf voor twaalf was het mijn beurt, en had ik mijn afspraak met meneer Sanders, de inkoper van de Bijenkorf. Hij zei: ‘Leuk, dat heb ik nog nooit gezien. Heel speciaal. Wat kost dat?’ Dus ik gaf hem een bonnetje met daarop mijn afgeronde prijzen, en hij schudde zijn hoofd. ‘Zo werkt dat niet’, zei hij. Ik was niet van plan om korting te geven, dus ik zei ‘Bedankt meneer’, pakte alles weer in en wilde met bezwete rug weer op pad gaan. Op het moment dat ik de deur uit wilde lopen hoor ik de legendarische woorden: ‘Wacht eens even, angry young man. Wil je verder in dit vak?’ Ik dacht bij mezelf: wat een belachelijk vraag, en zei ‘Natuurlijk wil ik verder in dit vak’. Waarop Sanders me uitnodigde om samen te gaan lunchen, zodat hij me uit kon leggen hoe het werkte in de wereld van de donkerblauwe pakken. Eerst dacht ik: dat ga ik mooi niet doen. Maar in mijn achterhoofd zei een stemmetje: ‘Frederik, dat is wel een goed idee.’ Dus ging ik met hem mee lunchen, en hij plaatste een order van zeshonderd tassen. Daar is het allemaal begonnen.'

'Ik begon met het aanbieden van klompjes op maat. Houten klompjes. Daar had ik twee patronen voor gemaakt. Mensen kwamen binnen, zetten hun voet op het patroon en ik deed de schacht eromheen. Dan lijmde ik het vast – niet te strak. Daarna dronken zij een kopje koffie, terwijl ik het leer met sierspijkertjes vast timmerde. Ik verkocht ze voor 69 gulden, en dat ging als een trein. Helemaal toen er een artikel over in de krant verscheen.’ 

'In 2001 en 2002 begon ik met het ontwerpen van stoerdere modellen, waarna in 2005 het merk Shabbies Amsterdam ontstond; klassieke laarzen met hoge schacht. Die zaten eerst in de Fred collectie, maar die heb ik eruit gehaald. Iedereen verklaarde me voor gek, maar ik vond dat ze meer aandacht verdienden. Ik wilde van Fred een elegant merk maken, en van Shabbies een stoer merk. Mijn bedoeling was om met Fred op mijn Nederlandse manier aansluiting te krijgen bij internationale ontwerpers. ‘Het is heel stijlvol, klassiek. Maar door het materiaalgebruik krijgt het een bepaalde vlotheid, en wordt het stoer. Dat vind ik leuk. Ik heb ook altijd de neiging om het op de Fred-manier te maken’.

‘Dingen weglaten, afsnijden. De Duitsers hebben daar een mooi woord voor: locker, oftwel nonchalant. Daar houd ik van, net een beetje anders. Als ik bijvoorbeeld een nette laars maak, dan snijd ik de laars aan de achterkant recht af. Ik wil er geen vorm in, zodat de laars met het dragen vanzelf een beetje inzakt. En zelf droeg ik laarzen die een maat te groot waren. Dan zit er een randje aan, en geeft het een ander, eigen gevoel. Niet bedacht, maar nonchalant, en zo’n laars wordt alleen maar mooier naarmate je hem vaker draagt. Zoals een paardrijlaars – daar is de Shabbies laars op gebaseerd. De binnenkant van een paardrijlaars is plantaardig gelooid: dat heeft namelijk open poriën, en neemt zweet op. Maar ik vond de binnenkant van de rijlaars mooier dan de buitenkant. Dus ik kocht in 1971 vloeileer, om daar schoenen van te maken. En die poetste ik dan, zodat er een patinalaag op kwam. Zo maakte ik van een klassiek product als de paardrijlaars een Fred product: net een beetje anders, op een nonchalante manier.’

Geheel in het teken van het 50-jarig bestaan van Fred de la Bretoniere worden er vijf specials gelanceerd. 5 iconische modellen van door de jaren heen komen terug in een nieuw feestelijk jasje. De limited edition sneakers in goud en parelmoer kun je nu al shoppen! Benieuwd naar de rest? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief of volg ons op Facebook of Instagram zodat je als eerste op de hoogte wordt gehouden van leuke acties, nieuwe items en kortingen.